Vrouwen, mannen en seks op de dansvloer

Lieve allemaal,

Hoe is het in Nederland? Is het weer al een beetje beter en kan er al worden gesproken van een zomer? Hier is het nog steeds heerlijk, maar dat is niets nieuws, want volgens mij is het weer hier het hele jaar goed. Met mij gaat het goed. Er is hier weer heel veel gebeurd en ik heb veel meegemaakt. Maar daar ga ik het voor de verandering eens niet echt over hebben. Deze update gaat over wat mij opvalt in de verschillen tussen mannen en vrouwen, en met name hoe de vrouw zich hier in mijn ogen (die van een buitenstaander) presenteert.

Jamaica, een land waar een vrouw aan het hoofd van de regering staat. En dat lijkt in veel gevallen ook representatief te zijn voor de rest van de bevolking. Meer vrouwen dan mannen kunnen lezen en schrijven, vrouwen zijn hoger opgeleid dan mannen en verdienen meer dan hen. Hoe ik de ‘sterke vrouwen cultuur’ opmerk terwijl ik hier ben? Als ik vanuit de koele bergen na 40 minuten bij de voet van de berg aankom, arriveer ik in de drukte van Papine Square. Bussen en taxi’s rijden af en aan, aan de kant van de weg wordt door vrouwen handel gedreven in fruit, groenten, waterijsjes en versgeroosterde pinda’s. En wat doen de mannen? Op het pleintje in het midden zijn wat bomen en daar zitten ze: de mannen van Jamaica. Ze converseren over de belangrijke en minderbelangrijke zaken van het alledaagse leven, er worden joints gerookt, domino gespeeld en ze hissen naar de vrouwen die voorbij komen... Het maakt niet uit welke dag ik voorbij kom; het plein zit altijd vol met haar vaste bezetting. ‘Waar halen deze mannen hun geld vandaan?’, vraag ik mij meer dan eens af. Het antwoord op deze vraag is mij nog niet geheel duidelijk, maar gedeeltelijk kan ik m wel beantwoorden.

1. Er wordt gehosseld, dag in dag uit, duizend-en-een verschillende manieren. Wanneer ik als buitenlandse een lokaal eettentje binnenloop en vraag hoeveel een bepaalde maaltijd kost, kan het antwoord mij zomaar worden gegeven door een klant die, net als ik, in de rij staat om wat af te halen. ‘280 Jamaican Dollars’ (2,50 euro). Als ik goed kijk zie ik op de muur een whiteboard met daarop prijzen varierend van 100 tot 200 Jamaicaanse dollars, afhankelijk van de hoeveelheid eten. Als ik er toch intrap, krijgt degene die mij verkeerd heeft ingelicht een gedeelte van het bedrag dat ik teveel heb betaald. Ditzelfde is me gebeurd met willekeurige voorbijgangers die me een taxi proberen aan te smeren voor een incorrecte prijs, etc. En het gebeurt niet alleen met mij als toerist, maar in alles: mensen kennen mensen die mensen kennen. Als iemand iets regelt in het voordeel van een ander, wordt daarvoor betaald.
2. Er zijn veel Jamaicaanse mannen die tijdelijk werk doen. Ze krijgen dan betaald voor de klus, ongeacht hoe lang ze erover doen. Dus: er moet een huis gebouwd worden. De mannen worden ingehuurd en krijgen daar een vast bedrag voor. Na deze klus kunnen ze weer een tijdje op Papine Square voor zich uit staren totdat het geld op is: dan wordt er weer een nieuwe klus gezocht.
3. Ze laten hun vrouwen werken voor het geld. Wanneer de vrouw betaald krijgt, gaan de mannen er op uit om dingen te kopen.

Het is wat overdreven om te zeggen dat mannen alleen maar gebruik maken van de vrouwen, want natuurlijk gebeurt het ook omgekeerd: de vrouwen die ‘misbruik’ maken van het geld dat hun man verdient. Het uiterlijk speelt hier een hele grote rol. Het geld dat vrouwen hier besteden aan de kapper is ongelofelijk: elke week tot twee weken een nieuwe look is niet vreemd. Deze nieuwe look omvat vaak een nieuwe pruik (!!), extentions of een nieuw patroon in het ingevlochte haar. Niet te spreken over wat er gedaan wordt met de nagels: de meerderheid van de vrouwen die ik hier tegenkom, is niet al te lang geleden naar de pedicure (soms ook manicure) geweest. Het is hier zelfs een hype om een nep grote teennagel te hebben, die soms wel een centimeter uitsteekt! Natuurlijk met een mooi design erop. Om meer te begrijpen van dit stukje cultuur – en natuurlijk ook om mijn voeten weer een frisse uitstraling te geven :-) – ben ik laatst zelf (voor de derde keer in mijn hele leven) naar de pedicure gegaan. Dat was een belevenis op zich. De sterke geur van de chemicalieen die worden gebruikt, brandden in mijn neus al voor ik de deur binnenstapte. Een meisje zit onderuitgezakt in een stoel, ongeintereseerd naar haar telefoon te staren. Haar rechtervoet rust in een badje met een blauwe vloeistof, terwijl haar andere voet op de schoot van de vrouw voor haar onder handen wordt genomen. Af en toe werpt ze een blik op de televisie achter zich. Ondertussen word ik op een stoel gezet en worden de benodigdheden uit alle hoeken van de winkel gehaald en voor me op tafel gezet. Tegen de tijd dat mijn voeten in dezelfde soort blauwe vloeistof rusten als dat van mijn buurvrouw, is er een discussie op gang gekomen over de vrouw op de televisie: de premier van Jamaica. In mijn naiviteit denk ik nog even dat het gesprek over politiek gaat, maar al gauw laat ik deze gedachten varen. Het gaat over hetgeen alle Jamaicaanse vrouwen bezighoudt: het uiterlijk. Onderwerpen van de nagels tot het haar van Mrs. Portia Simpson Miller (http://newsandviewsbydjmillerja.files.wordpress.com/2013/01/portia-simpson-miller1.jpeg) en welke kleuren kleding haar goed staan komen voorbij, terwijl alle politieke standpunten achterwege gelaten worden. Even later volgt een andere discussie, dit keer over basketbal. Toevallig heb ik de wedstrijd van de avond ervoor gezien, en ik maak me klaar om me in de discussie te mengen. Maar voordat ik goed en wel in mijn gedachten een interessante zin heb geformuleerd, besef ik me dat het ‘discussie-gedeelte’ niet gaat over de punten die werden gescoord, of over de beste speler van de avond, maar over het haar van de ene speler en de vriendin van de andere; of die en die speler nou homo is of niet, etc. Na een uur in de stoel ging ik een stuk wijzer weg, op de hoogte van alle laatste mode trends en wat wel en niet te doen met kroeshaar. En natuurlijk met fris-ogende voeten!

Dit gedeelte is bedoeld voor volwassenen en kinderen ouder dan 16 jaar.

Graag zou ik jullie het een en ander vertellen over hoe het uitgaansleven er hier in Jamaica aan toe gaat. Ik heb hier over het algemeen niet echt last van een cultuurshock, maar dit komt wel redelijk in de buurt. In Nederland ben ik soms teleurgesteld wanneer ik rond half 12 aankom op een feestje en er wordt nog niet gedanst. Hier duur het vaak tot wel 03:00u voordat het echt op gang komt. Tot een uur of half 2 worden er klassieke en moderne reggaenummers gedraaid, waarna er langzamerhand ook wat uptempo nummers de revue passeren. Veel mensen denken bij Jamaicaanse muziek enkel aan reggae, maar niets is minder waar. Voeg daar ‘dancehall’ aan toe en dan is 90% van de muziekindustrie pas ondergebracht. Dancehall stamt af van reggae, maar is uptempo en (zoals de naam zegt) om op te dansen. De combinative van de muziek samen met een hoop aggressief seksueel getinte teksten en outfits die een minimum aan stof omvatten, dan krijg je misschien een idee... De DJ laat een plaat 20 seconden draaien en stopt de muziek om te praten. Het nummer wordt van voren af aan gestart en dit ritueel herhaalt zich zo’n drie keer. Dan is het tijd voor een nieuw nummer, maar de DJ blijkt zoveel te melden te hebben, dat wederom na het eerste couplet de muziek stil wordt gezet. Frustrerend vind ik het! Op mijn eerste feestje dacht ik een slechte DJ getroffen te hebben, maar het blijkt geheel onderdeel te zijn van de uitgaanscultuur. Als dan eindelijk het echte dansen begint, wordt de dominante positie die vrouwen innemen in het dagelijks leven ook hier duidelijk. De fysieke aanwezigheid van de vrouwen op de dansvloer ziet er als volgt uit: wanneer het publiek in een club/op straat/op een feestje in de hotpants en bikinibroekjes eindelijk begint los te komen en te dansen, beginnen de vrouwen met hun billen te schudden. Grote drilllende billen, kleine strakke billen – het maakt niet uit. Draaiende, stokkende bewegingen, van voor naar achteren: alles wat laat zien dat de heupen los zitten wordt aangemoedigd. Naarmate de avond vordert krijgen de bewegingen meer en meer weg van pure (agressieve) seks. Mannen die tegen dansende vrouwen aanrijden, vrouwen die hun been in de nek van hun danspartner leggen en vrouwen die vanaf geluidsboxen op de mannen springen, het gebeurt allemaal. De vrouwen springen vanuit de lucht in een split op de grond en maken stotende neukbewegingen. Ik heb vrouwen horizontal aan plafondbalken zien hangen, hun ‘dans’ voortzettend tegen het plafond aan. Kan het nog extremer? In Jamaica kan alles: mannen die zich in een houding manouvreren over de ‘aan het plafondhangende vrouw’ en hun stotende bewegingen richting de vrouw maken. Het enige wat hen weerhoudt van seks is kleding. Dit alles wordt vastgelegd met een camera, wat wordt geprojecteerd op een groot scherm. Deze camera is voornamelijk gericht op het kruis van de vrouwen, wat nog net wordt bedekt met een klein stukje stof.

Voor visuele beelden van bovenstaande, zie:

http://www.youtube.com/watch?v=dDaRBwJRoVE

http://www.youtube.com/watch?v=9XYXcY1SUGw (vanaf 3:00 min.)

Vooral tijdens dit soort avonden kan ik me echt een buitenstaander voelen. Een keer kwam er een kerel achter me staan die met zijn voorkant tegen mijn achterkant aan begon te wrijven. Dansen vind ik helemaal niet erg, leuk zelfs. Maar wetende dat de jongen achter me het liefste wilde ‘dansen’ zoals het koppel pal voor mijn neus, zorgde ervoor dat ik hem vriendelijk bedankte en mijn eigen bescheiden stapjes links en rechts voortzette.

Pff, ik kan blijven schrijven over wat ik hier allemaal opmerk en de (kleine) dingen die het juist zo bizar maken. Maar ik heb inmiddels zoveel geschreven dat ik jullie met rust ga laten. De volgende keer meer!

Liefs, Henriette